Er is een verschil tussen een musicus en een muziekdocent. Niet dat u dat nog niet wist, maar de praktijk is weerbarstiger. Veel organisten, maar ook heel veel andere klassieke musici, zijn opgeleid tot musicus en gaan vervolgens lesgeven. Da's eigenlijk niet zo logisch.Een musicus musiceert. Een docent onderwijst. Musiceren en onderwijzen zijn wel twee wezenlijk verschillende zaken. Een goede docent is nog geen goede musicus. Dus waarom zou een steengoede musicus wel een goede docent zijn?
Natuurlijk, ik begrijp het wel: een organist die in Nederland alleen maar wil musiceren heeft doorgaans weinig perspectief op voldoende inkomen. Met een beetje geluk krijg je € 400 per orgelconcert (en er zijn meer dan voldoende orgelcommissies die ruim minder betalen). Lesgeven is veel lucratiever en bovendien minder arbeidsintensief dan concerteren.
Het is dus niet zo gek dat een professionele, afgestudeerde organist op zoek gaat naar mogelijkheden voor extra inkomen. Maar waarom ga je lesgeven? Is het omdat lesgeven een relatief gemakkelijke manier is om in inkomen te voorzien en je by the way ook nog met muziek bezig bent? Of is het omdat je kennisoverdragen leuk vindt en je een zwak hebt voor onderwijs?
Persoonlijk vind ik dat iedere musicus die de switch naar docent maakt een stevige pedagogische ondergrond moet hebben. Als je een kind naar de middelbare school stuurt verwacht je docenten die niet alleen goed zijn in hun vak, maar die ook weten hoe ze met leerlingen moeten omgaan. Mag je van een muziekdocent niet precies hetzelfde verwachten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten