zondag 12 juni 2011

Angry Birds op orgel

Angry Birds op orgel. En om direct maar duidelijk te zijn: het gaat hier niet om de vogelgeluiden van Messiaen. Nee, het gaat om de tune van een game die op orgel gespeeld is. Gebeurt dit dan? Ja, dat gebeurt. Niet in Nederland, maar in Noorwegen.

Het spelletje Angry Birds is ongekend populair en staat op menig smartphone. Wat heet, de game is inmiddels meer dan 140 miljoen keer gedownload. En zoals het vaak gaat: wanneer iets populair is, worden er producten en concepten rondom het populaire item bedacht. Denk alleen al aan de jongetjes van 8, 9 jaar uit de straat die met Barcelona-shirtjes rondlopen. Zo schijnen liefhebbers van Angry Birds nu ook een boos kijkende vogelachtige knuffel te kunnen bestellen. Tot zover gaat alles nog goed. Heel veel smartphonegebruikers vullen hun verloren minuten met het spelen van een spelletje. Kassa voor de bedenkers. Kassa voor de merchandisers.

Ik stel me zo voor dat een orgelliefhebber dit spelletje zo vaak gespeeld heeft dat hij op een zekere dag wakker wordt met de Angry Birds-tune in zijn hoofd. Wat doe je dan? Je kunt bijvoorbeeld Bach gaan spelen. Dan ben je die tune voor de rest van de dag kwijt. Maar je kunt ook toegeven aan de behoefte om die tune zelf te spelen. En daar gaat het een beetje fout.

Eerst moet je natuurlijk de melodie goed kunnen spelen. Dat gaat al vrij snel goed. Natuurlijk moet het ritme ook kloppen. Vervolgens werken aan de akkoorden. En, tadaaa: na een paar uur studeren heb je dan toch een heuse Angry Birds-tune voor orgel. Aangemoedigd door huisgenoten ga je vervolgens - gewapend met een videocamera - naar een kerk. Een filmpje maken om op Youtube te plaatsen. En dan, dan gaat het pas goed fout.

Een kleine zoektocht op YouTube leert dat niet alleen een organist geïnspireerd raakte door de tune. Ook violisten, een pianist en een gitarist doen hun best. En toch: het Noorse orgelfilmpje klinkt het meest banaal van allemaal. Dus mijn vraag blijft: zit er nu werkelijk iemand op dit gerampestamp te wachten? Zouden dit soorten filmpjes de integratie tussen orgel en de klassieke muziek bevorderen? Ik denk eerder dat het aversie bewerkstelligt. En dat is om ‘angry’ van te worden!

Wat is de volgende stap? Variaties over Angry Birds? Of moeten we een ‘Tunefinale’ of een ‘Toccata’ gaan verwachten?

Ach, misschien moet ik me er niet zo druk om maken en het gewoon laten voor wat het is. Ik zet een uitvoering van Livre du Saint Sacrement op en luister naar Messiaen’s vogelgeluiden. Geen onaardige, chagrijnige vogels, maar allerlei exotische vogels die het prachtigste en hoogste lied zingen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten